Wielkanocne przesłanie wizytatora apostolskiego o charakterze specjalnym dla parafii Medziugorie, abpa Aldo Cavalli

data: 30.03.2024.

W Ewangelii mamy zapisany charakterystyczny fragment, gdy Jezus umarł na krzyżu i został pogrzebany. To fragment o uczniach z Emaus. Jezus umarł, został pogrzebany, a apostołowie, uczniowie pomyśleli: to już koniec! Oto uczniowie z Emaus, którzy wracając do domu i opuszczając Jerozolimę, mówili: Jezus był wielkim mężem Bożym, dobrze głosił Królestwo Boże, kochał miłował nas wszystkich, kochał ludzi, pomagał chorym, pocieszał wszystkich, uzdrowiał... Myśleliśmy, że jest Mesjaszem. Ale On nie żyje został pogrzebany, to koniec! Tę samą myśl miał Piotr, gdy powiedział do pozostałych apostołów: idę łowić ryby. Łowić ryby jak wcześniej, przed spotkaniem z Jezusem. Ponieważ Jezus umarł, został pogrzebany, to koniec!

Dwa wydarzenia całkowicie zmieniły życie apostołów i Kościoła: zmartwychwstanie Jezusa, Jezus żyje. Był to okrzyk wielkanocny Jezus żyje, On żyje. I przyjście Ducha Świętego. Te dwa wydarzenia razem utworzyły Kościół. Te dwa wydarzenia razem dały życie, witalność, kreatywność, siłę całemu Kościołowi, apostołom. On żyje, on żyje na wieki. W Ewangelii według Jana On, żywy Jezus, ukazuje się apostołom, mówi im te głębokie słowa, charakterystyczne dla tego świętego miejsca Medziugoria: pokój Wam! Jezus żywy, żywy na wieki, Bóg daje pokój. Jednocześnie tchnął na apostołów i powiedział im: przyjmijcie, przyjmijcie Ducha Świętego. W Duchu Świętym i żywym Jezusie apostołowie ponownie zobaczyli życie Jezusa z nimi, ponownie zobaczyli Jezusa w całej historii Starego Przymierza i Starego Testamentu, zobaczyli krzyż Jezusa, Ewangelię Jana jako chwałę Boga. Chwała Boża oznacza Jego żywą i prawdziwą obecność. Zrozumieli wartość krzyża, na którym Jezus przybił wszystkie nasze grzechy i swoją śmiercią sprawił, że umarły. W Duchu Świętym zrozumieli wartość Eucharystii, Ostatniej Wieczerzy. Zrozumieli prawdziwą, żywą, rzeczywistą obecność Pana, w Jego Słowie i w Eucharystii. Ponownie ożyli. W Dziejach Apostolskich mamy kolejną wspaniałą scenę przyjścia Ducha Świętego. I zrozumieli, że to w Duchu Świętym narodził się Kościół. A wraz z nimi była Maryja, Matka Jezusa, i stamtąd wyruszyli głosić Ewangelię całemu światu. Oni, biedni, niepiśmienni, bez żadnej wartości, z Jezusem żywym, Zmartwychwstałym i w Duchu Świętym poszli na cały świat. A w ciągu dwudziestu, trzydziestu lat życie żywego Pana, życie Ducha Świętego rozprzestrzeniło się w wielu częściach świata.

Oto Wielkanoc Zmartwychwstanie Pana, oto Wielkanoc Apostołów, oto Wielkanoc Kościoła, oto nasza Wielkanoc, oto moja Wielkanoc. On, Pan, żyje! I w Duchu Świętym i ja żyję w Nim, a On we mnie. On, Pan Jezus, żyje i dając mi Ducha Świętego, uczynił moje życie mocnym, twórczym, pełnym woli i pełnym radości i pokoju. Niech tak będzie i dla Ciebie, który mnie słuchasz! Jezus żyje! W Duchu Świętym, w Nim, możesz prowadzić życie pełne witalności, kreatywności i wielkiego dobra dla całego świata. W Duchu Świętym mówię Wam : Radosnych Świąt, Radosnych Świąt w Panu Jezusie, żywym!